رقص لک لک ها ...
( گیلان _ بندر انزلی _ روستای کپورچال )

وطنم لاله فراوان دارد...

درباره فرهنگ پخت پلو در بین مردم گیلان باید گفت ، پلو یا به زبان محلی (پلا یا پلِه ) تا چندی پیش ، بیشتر مردم گیلان کته پلو ( دمی پلو ) می خوردند .اخیراً خیلی ها برنج  را آبکش می کنند و به آن روغن و زغفران می زنند در گذشته زنان خانه دار ، با کمک آفتاب وقت شناسی می کردند ودرمی یافتند که وقت پختن پلو است .

کار پختن پلوکاری زنانه محسوب می شد ، از این رو مردان به زنان خود پلا پَج به معنای پزنده پلو و به اعضای خانواده پلا خور به معنای خورنده پلو می گفتند گیلک ها به پلوی بدون خورش ، خالی پلا یا هیچی پلا می گویند .

در گیلان فرهنگ شستن برنج برای پخت روزانه ی آن بدین صورت است که برنج دودی و معطری را که برای پخت ناهار یا شام در نظر گرفته اند عیار می زنند و سپس با آب سر می شستند ، به آب اول پس از شست برنج خام ، فشکل آب ، می گفتند.

در کوهستان فشکل آب را به سگ گله ، گاو تازه زا و گوساله می دادم ، در چله گیلان آن را برای درمان کچلی بکار می بردند سپس از حداقل سه بار شستن برنج خام با آب سرد آن را در دیگ مسی سفید شده با قلع می ریختند ، آب باید یک بند انگشت روی برنج را می پوشاند یک قاشق به پشت دیک با انگشت خود که به آب دهان آغشته بود می مالیدند و با جلز و ولز دیگ می فهمیدند که پلو دم کشیده است .در رشت به پلویی که خوب دم نکشیده است «کاله پچ»می گویند.